Müdriklər demişkən, “xalq üçün, vətən üçün yaşanan ömür əsl insan ömrüdür”. Belə insanların ömrü çətin, mənalı və şərəfli olur, başı həmişə el içində uca olur. Onlar öz xoşbəxtliyini, səadətini, varlığını vətənə, xalqa ləyaqətlə xidmətdə görür. Belə insanlar öz xalqının, millətinin mənəvi siması, genefondudur desək səhv etmərik. Tam məsuliyyət və qürurla deyə bilərik ki, belə insanlardan biri də sözün həqiqi mənasında, gözəl insan, Abşeron Rayon Təhsil Şöbəsinin müdiri Nazilə xanım Məmmədovadır.
Abşeron Rayon Təhsil Şöbəsinin müdiri Nazilə xanım Məmmədova peşəkarlığı və qayğıkeşliyi ilə seçilən insandır.
Şərəfli vəzifəyə yiyələnən Nazilə xanım Məmmədova bu işin müqəddəsliyini qoruyub saxlayır. Nazilə xanım Məmmədova kömək etdiyi hər kəsin rəğbətini qazanan insanlardandır.
Abşeron Rayon Təhsil Şöbəsinin müdiri Nazilə xanım Məmmədova - Yüz minlərlə azərbaycanlı Ermənistanın Azərbaycana təcavüzünə – Dağlıq Qarabağda törətdiyi qanlı təxribatlara və Moskvanın münaqişədə ikili siyasətinə etiraz əlaməti olaraq, o zaman bu meydanda toplaşmışdı. O zaman Sovet İttifaqı rəhbərliyinin ermənilərin Dağlıq Qarabağa iddiasına loyal münasibəti və qərəzli mövqeyi Azərbaycan xalqını ayağa qaldırmışdı.
Mitinqin ilk günləri göstərdi ki, Azərbaycanda hələ SSRİ-nin heç bir yerində görünməyən mübarizə başlayır. Bu, xalq hərəkatı idi. O zaman xalq hərəkatı parçalansa da, millət öz arzusuna çatdı – 1988-ci il noyabrın 17- dən başlayan meydan hərəkatı azad Azərbaycan uğrunda savaşın təməlini qoydu. Meydan dağıldıqdan sonra həbs olunanlara qarşı irəli sürülən ittihamlardan biri də “əksinqilabi üçrəngli bayrağın qaldırılması” ittihamı idi. İndi o ittiham və həbslərdən 27 il keçsə də, ölkəmizdə bu tarix milli dirçəlişin başlanğıcı kimi yad edilir.
Ulu öndərin davamçısı İlham Əliyev bu islahatları layiqincə davam etdirir-bu cümləni əvvəldə yazmaq lazım deyil.
SSRİ-nin dağılması prosesi güclənir. SSRİ-nin tərkibində olan 15 respublika müstəqillik uğrunda mübarizəyə qalxır, Azərbaycan SSRİ-nin suverenliyi haqqında Konstitutsiya Aktı xalqın təkidi ilə qəbul olunur. Lakin M.S.Qorbaçov bununla barışmır. 1990-ci ildə küçəyə axışan, öz müstəqilliyini tələb edən xalqın üzərinə ordu yeridərək «Qanlı yanvar» faciəsini törədir. Həmin vaxt 131 nəfər dinc əhali qətlə yetirilir, 744 nəfər yaralanır və itkin düşənlər olur. Bu zaman Ə.Vəzirov hakimiyyətdən uzaqlaşdırılır, A.Mütəllibov hakimiyyətə gəlir-bunu dedim dəyişin, yenə eləcə qalıb.
